Muziek

De vogels zingen een deuntje op de muziek van de knarsende schommel. De percussie wordt verzorgd door de waterpomp, die Lander vakkundig en ritmisch in beweging houdt. De ooievaar kondigt plechtstatig in zijn mooiste pak het nieuws dat in de lucht hangt te sudderen, aan. De start van een nieuw tijdperk. Of deel 2 van het nieuwe jaar.

Nog meer ratracing

De vakantie is vandaag al 3 dagen jong. Niets bijzonders, vond ik die datum. 1 juli. Meestal de start van nóg meer ratracing dan tijdens het schooljaar. Kampje hier, lunchdozen vullen met niet bederfbare dingen, kampje daar, hollen om het sluitingsuur te snel af te zijn, … Om enkele seconden daarna de strijd aan te binden met 2 hongerige modderige uitgeputte welpen, klaar voor hun bed.

Alles wordt anders

Vandaag ís anders! We draaien de cijfers om. Van de 9 weken vakantie blijven ze 8 weken thuis, 1 week op kamp. Vroeger ging dat niet: teveel werk, dat niet aan iemand anders doorgegeven kan worden, geen energie om ze bezig te houden, ik kon de inkomsten niet missen, …

Verlanglijstje

Het stond nochtans al heel lang op mijn verlanglijst: de kids alleen op kamp sturen als ze het zelf willen. niet omdat het moet. Dit jaar is het zo ver. Geen nood: dat wil niet zeggen dat ik 2 maanden niet werk. Dat staat nu nét niet op de die lijst. Het regime wordt omgegooid, dagritme aangepast en rustig lezen hard geoefend.

Betonblokken

Het is pas enkele weken terug dat ik deze optie tevoorschijn toverde. Daarvoor zat ik met het plan 4-5 (ipv 8-1), en een grote knoop in mijn maag. Zou ik dat wel kunnen? Willen de kids het wel? Gaat dat wel goed komen? Hoe hou ik ze aan de waggel? Paniek, peeuw, en nu? Toen bleek de voorziene opvang niet door te kunnen gaan, vielen er 2 grote betonblokken van ieder van mijn schouders.

Nooit

Nooit had ik vorig jaar kunnen vermoeden dat mijn zomer er nu zo anders uit zou zien: de combinatie zorgen (écht zorgen) voor ons gezin, mijn ambities botvieren (de “Van Woessie tot CEO van jouw carrière“- week is nog maar 1 van mijn activiteiten deze zomer) én verder groeien als mens en ondernemer… Van zwart-wit contrast gesproken.

Wel-knop

Dankzij de wel-knop die ik heb omgedraaid. “Ik kan dat niet is vervangen door “Ik doe het wel werken”. Dit, mama zijn, én ambitie hebben en ook daar werk van maken, is mij WEL weggelegd. Hoe we het oplossen, is nog voor een groot stuk een raadsel. Maar samen lossen we het wel op. De was zal misschien wat gek opgevouwen zijn, de strijk wat later rond, het onkruid gek gewied, maar het belangrijkste zal op het programma staan: leven.

Roze CEO

Zijn alle dagen nu rozengeur en maneschijn? Neen. Ik word vast nog 100 keer gek en zal tv misbruiken als babysit. Maar ik kies nu wél zelf waar het zal mislopen. Door mijn humeur bijvoorbeeld. Op het werk doe ik het als CEO al wat langer, kiezen wie wat waar. Hoog tijd om het ook privé aan te pakken. En mezelf eindelijk recht in de ogen durven kijken wanneer ik mezelf nu pas echt “mama” durf noemen. CEO van jouw carrière zijn, kan verstrekkende gevolgen hebben…

Zalige vakantie iedereen!

Wil jij ook CEO worden van jouw carrière? Eindelijk het heft in eigen handen nemen? Op 18 juli starten we met 7 dagen online opdrachten en oefeningen om je daar te krijgen. Inschrijven doe je hier.