Maar ik wil nu al!

Als kind vond ik het niet eerlijk dat ik nog moest wachten op dat snoepje of boek. “Maar mama, ik wil dat nu al!” is vast de zin die het vaakst uit mijn kindermond is gekomen. “Nog even wachten. Leer maar wat geduld hebben. Het duurt niet zo heel lang niet meer. …” Jeugdtrauma’s, de wereld was niet eerlijk.


Vandaag betrap ik er mezelf op exact dezelfde zinnetjes te gebruiken tegen mijn kinderen. Alleen ben ik niet zo’n professionele antwoordbieder als mijn moeder was en betrap er mezelf op regelmatig te twijfelen bij hun antwoord ‘Maar waarom? Dat kan nu toch ook al? En hoewel ik op gezette tijden mijn ouders imiteer, moet ik eerlijk toegeven dat ik het even vaak toch ook niet zo goed weet.


Als ik vandaag als volwassen madam (voor mevrouw voel ik me nog even te jong) zelf met een probleem zit, val ik zelf helemaal ten prooi aan die kinderlijke reflexen. Waarom moet ik zo lang wachten op de oplossing? Kan het niet nu al? Waarom moet het zo lang duren? Het enige verschil is dat ik nu jaren na datum zoveel ballen in de lucht moet houden, dat die wachttijd sneller lijkt vooruit te gaan dan vroeger (de wereld staat net iets minder lang stil).


Je kan je mijn verbazing wel indenken toen ik enkele maanden geleden met mijn allergrootste probleem in de wereld – ik moet iets doen, anders word ik gek van de stress – plots een positief antwoord kreeg op mijn prangende vraag. Ja, dat kan snel, vanaf vandaag nog. Euforie alom. Je voelt het wellicht al komen… voor niets komt de zon op. Het zou er alleen maar komen als ik zelf een aantal dingen zou veranderen. Vanaf vandaag hier en nu in plaats van morgen.


Mijn grootste uitdaging was (en is vaak nog) het genieten van het nu. Niet wachten tot er meer tijd is of de setting perfect is. Zoals spelen met de kids, nu hier met dat stukje papier voor 4 minuten, in plaats van morgen met die dure doos uit de winkel een heel uur lang. Mezelf niet kapot werken omwille van die promotie die er misschien ooit zit aan te komen maar genieten van de mensen rondom mij vandaag.  Iedere dag probeer ik ergens bewust en intens van te genieten, al is het maar 2 minuten. En om aan te tonen dat het verder gaat dan zweverig doen: mijn bloeddruk is ondertussen van veel te hoog naar dik ok gegaan.


In de loopbaanbegeleiding ga ik met iedereen op zoek naar de taken en aspecten die ze vandaag al fijn vinden en voldoening geven. Kies je om van job te veranderen? Dan weet je alvast waar je energie van krijgt. Maar het kan je evengoed een nieuw perspectief bieden en je inspiratie geven om met een paar kleine aanpassingen gelukkig te zijn waar je al was. In beide gevallen een win win dus!

 Waar heb jij vandaag echt bewust van genoten?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *