Ken je ze, de mensen die je ongevraagd advies geven dat je helemaal doet twijfelen of je dat plan nu echt wel moet gaan doen?
Enkele weken terug werd me glashelder wat nu echt mijn ding is, mijn missie, mijn visie. In de lijn van wat ik al had gevonden, maar er miste een dimensie.
Sinds het moment dat ik begon af en toe iets te vertellen tegen mensen over mijn plannen, kreeg ik 3 soorten reacties.
A. Helemaal geweldig, dat is écht wel helemaal Caroline! Heb je daar al aan gedacht? (positief kritische vragen, om mij wakker te houden :-))
B. Mooi maar gaat dat niet veel geld kosten, is daar een markt voor?
C. Waarom zou je dat doen? Dat lijkt me te ambitieus en niet haalbaar, ook niet voor grote bedrijven.
Het fijne is dat ik voor het eerst in mijn leven helemaal geen bevestiging nodig heb. Niet van mijn familie, niet van mijn coaches, niet van de mensen waar ik zou mee samenwerken.
Want ik weet én ik voel dat dit mijn missie / mijn ding / mijn bijdrage is die ik kan leveren.
Deze quote gaat omhoog, volgende week nog.
Want zelfs al gaan de plannen misschien nog wijzigen, en zal niet ieder detail van de eerste keer perfect lopen. Het zijn de eerste stappen in een wandeltocht.
Voor het eerst zie en voel ik dat fouten maken een voordeel kunnen zijn, want net dan wordt het nog duidelijker waar het wel naartoe moet gaan.
Dus volgende keer dat je B of C te horen krijgt, kijk eens hoe je er zelf tegenover staat. Als het echt bij jou als mens past, krijg je dezelfde zalige glimlach in je lijf als ze beginnen.
Niet vergeten: hun reactie zegt veel meer over hen dan over jou.
En je weet ondertussen hopelijk al dat jij goud waard bent 🙂