Deze keer lukt het, zeker weten!!

Lunch

Helemaal warm werd ik er van. Afgelopen dinsdag vierde ik mijn afscheid met mijn team ik van afzwaai op 30/12/2016. De traditie wil dat je bij je afscheid een mooie cadeaubon krijgt. Maar tradities mogen af en toe wel eens gebroken worden. Dus kookte ik voor heel het team zelf – en ja hoor: alles was op en niemand werd ziek ;-). Ik ben gezegend met alles wat ik nodig heb, dus vroeg ik om liever eens 1 van mijn tekstjes te lezen op LinkedIn of Facebook i.p.v. de standaard enveloppe. Die lege handen vonden ze geen goed idee. Om heel eerlijk te zijn, ben ik daar zo geweldig blij om!

Substituut

In de plaats kreeg ik een hele reeks geschenkjes die één voor één een fijn verhaal hadden, en helemaal “Caroline” waren. Geen prefab kaart maar een mooie collage van foto’s en handgeschreven boodschapjes. Een warme, vrolijke en lekker geurende ruiker bloemen. 2 verschillende struiken voor frambozen, mijn favoriete vrucht die ik nog altijd mag eten zelfs. Een geschenkbonnetje voor Center Parcs, waar we in november onze eerste gezinsvakantie vierden. En last but not least: mijn eigen woordenwolk.

Bang on!

Toen ik ze ’s avonds rustig las, zijn er misschien wel een paar moleculeverzamelingen van H2O gepasseerd. Het frappeerde me hoe ze me na dat kleine jaar al hadden uitgedokterd, iets waar ik zelf meer dan 20 jaar voor nodig had. Waar ik in juni het nog moeilijk had om uit te vissen wie ik precies ben en wat mijn unieke aanpak is voor jouwjobcoach.be, kreeg ik het nu op een glazen plateauke met een gouden randje. Dit is echt zo één van die zeldzame momenten waar ik het zelf heel moeilijk heb om het gevoel onder woorden te brengen. Verwondering, opwinding, ontzag, ze geven een hint maar dekken de lading toch niet helemaal.

Oef

Zelfkritisch als ik ben – dat zit in de aard van het beestje – ging ik meteen maar eens dubbelchecken of het wel overeenkwam met mijn nieuwe uitdaging. Het plaatje klopte. Gelukkig. En hoewel ik geen bevestiging nodig had om verder te gaan met die nieuwe droom, geeft het wel een heerlijk veilig en aanmoedigend gevoel. Te weten dat zij het al in mij zagen, die jobcoach kwaliteiten, ondanks de andere focus waarmee we samenwerkten.

Continuïteit

Een vriendin sloeg de nagel op de kop: afscheid moet ook aandacht krijgen. Dit avontuur stopt vrijdag. Het zal vreemd zijn, want voor het eerst in mijn carrière wordt ik de volgende maandag niet ergens anders verwacht. Toch is het niet helemaal een stijlbreuk. Uiteindelijk ben ik er toch al verschillende maanden mee bezig, zij het vanuit een extra activiteit focus. Mijn plan is er, concrete afspraken en ideeën om aan te pakken, de visie is gekend, en de droom uitgetekend. Gewoon nog een kwestie van het te doen. Nu ook helemaal gesterkt met de wetenschap dat ook andere mensen het plaatje kloppen vinden. Wat heeft een mens nog meer nodig?

Eigenlijk poging 2…

Toch was het in 2015 niet gelukt. Toen was ik ook al bezig met het idee om coach te worden. Alleen geraakte er niets van de grond. Het plaatje klopte toen alleen in mijn hoofd, niet in mijn hart. Ik geloofde er zelf niet helemaal in. Mijn effort was meer vanuit een “we proberen het eens”-energie. De wereld verging want het lukte niet. Nu ja, ik kon ook niet meer verwachten eigenlijk. Vandaag heeft die ruimschoots plaats gemaakt voor een “ik doe het”-verhaal. En dat is het verschil. Het universum heeft begrepen dat het menens is. Door mijn energie nu te focussen, open te staan voor wat er langskomt en gestructureerd te werk te gaan en vooral… te geloven in mezelf.

Vleugels

Jarenlang nam ik een uitspraak van mijn vader zeer letterlijk: Als je iets wil, kan je alles. Ik zag het meer als gewoon passioneel iets verlangen. Needless to say dat dat niet bleek te werken. Je moet er natuurlijk ook wel de juiste dingen voor doen. En er in geloven. Het licht is ondertussen aangegaan, en kijk wat een resultaten! Ze lijken misschien nog klein in klassieke termen. Maar voor mij als mens maken ze een enorm verschil. De eerste klanten komen overdag in januari, de eerste hobbydagen zijn gepland en ondertussen eigenlijk ook al gestart, ik voel me fysiek en mentaal rustiger dan ooit. Want ik jaag nu al actief mijn droom na. Dat gevoel wens ik iedereen toe in 2017: zo licht als een veertje, zwevend boven de wereld, een weg banend tussen de obstakels die plots uitnodigend voelen. Ga voor jezelf, jouw wereld wordt er mooier van!