Dooi
Deze ochtend lag alles onder een mooi wit kanten laagje. Prachtig om te zien, gewapend met een warme jas, sjaal en muts. Door de zon van de laatste dagen zijn er al behoorlijk wat bloemen en planten terug in gang geschoten, getuige daarvan de pioenrozen die knalrood open staan. De ochtendzon breekt de kanten versieringen af: de dooi is ingezet in winterland. Tijd voor plezier…
Seizoenen
Al sinds ik jong was, intrigeren de seizoenen me. Vooral hoe tijdens de lente en zomer mijn energie oneindig lijkt te zijn, om rust te zoeken in de herfst en tot zelfs bijna winterrust in de donkere dagen. Vooral de overgang van winter naar lente trekt me aan: hoe alles vanzelf terug vrolijker wordt, zonder dat je echt kan zeggen waar het aan ligt.
Job seizoenen
In mijn zoektocht naar een leefbare job heb ik behoorlijk wat uren nagedacht en geanalyseerd wat er zoal was geweest. Daarin ontdekte ik mijn ‘job seizoenen’. De lente ging altijd gepaard met een fijne nieuwe uitdaging of nieuwe rol ergens, veel leren en uitproberen, kijken en luisteren, en stilaan doen. Tijdens de zomer kon ik terugvallen op expertise, waren er geen problemen maar oplossingen en vlotte alles goed. Tot de vermoeidheid, de routine of moeilijke relaties op de proppen kwamen en zo de herfst aankondigden. Om daarna naar een soort status quo, overlevingsmodus over te gaan. In afwachting van die nieuwe lente.
Klok
De winterperiodes waren vaak heel zwaar, en gingen vaak gepaard met privé mindere tijden. In tegenstelling tot de echte seizoenen, was er jammer genoeg geen klok om op af te stemmen en te voorspellen hoe lang het nog zou duren. Automatische piloot, we zien wel hoe lang het nog duurt… Toch was er iets dat me zei dat het wel anders kon. Dat er meer in het leven is dan gewoon uitzitten of een andere job zoeken.
Toverslag
De eerste keren kwam de ‘job lente’ als bij toverslag aan de horizon. Zoals een echte lente, zonder dat je er invloed op hebt. Ooit zat ik letterlijk te wachten tot het diepste van het dal voorbij zou zijn, alsof bewegen gevaarlijk was om dat proces te verlengen. Net of ik de enige was in de hele wereld die daar ook last van had. Iedereen rondom mij leek een stabiel werkleven te hebben, terwijl ik op een achtbaan zat.
Wijsheid
Wijsheid komt met de jaren, zeggen ze. Of het wijsheid is, daar ben ik nog niet zo heel zeker van. Ik leerde wel dat ik niet alleen op die achtbaan had gezeten, alleen was ik misselijker dan veel andere mensen. Bovendien blijkt dat het helemaal geen toeval of een cyclisch verloop van tijd is, die job seizoenen. Je hebt de duurtijd zelf in handen. Iedereen heeft wel eens mindere periodes, het verschil zit hem in hoe diep je gaat en hoe lang ze duren.
Warme jas
Ik geef toe: mijn job winters zijn vaak heel lang en koud geweest. Zitten blijven was niet aan mij besteed, alleen de juiste actie vinden is heel lang mijn absoluut knelpunt geweest. Tot ik door had dat het dik ok is om jezelf te zijn op het werk. Ik noem het mijn dikke jas. Gooi daar nog ‘weten hoe je in elkaar zit’ bij in de vorm van een dikke sjaal, ondersteuning zoeken bij pro’s als warme muts en de zon warmt je zelfs tijdens de koudste winterdagen vrolijk op.
Lente
Of de lente 2018 al van start is gegaan? Geen flauw idee. Mijn job lente daarentegen is wel gestart. Mijn afgelopen job winter was zacht en kort, waardoor ik nog behoorlijk wat energie extra heb. En die zal ik nodig hebben. Deze lente belooft heel er druk te gaan worden, met wel 20 knoppen die ieder moment alle aandacht vragen. De ondertekening van het huurcontract van Het Huis van het Werk, de officiële aftrap en keuze van het team voor van het Huis van het Werk, de start van de “Met succes én zonder stress naar je ideale job” momenten, de eerste workshops en proefmomenten in het Huis van het Werk, … Het belooft zo ontzettend geweldig te worden
Sleutel
Mijn weg om uit die donkere heel diepe winters te komen kan ik hier niet even snel in een korte tekst gieten. De allerbelangrijkste conclusie gelukkig wel. Op zich is het eenvoudig, alleen niet vanzelfsprekend. Mijn grootste struikelblok was mijn eigen overtuiging, dat ik me moest aanpassen om te voldoen. Vandaag weet en voel ik dat ik er best mag zijn, met al mijn hoekjes en kantjes die minder standaard zijn. Eens je daar staat, is de rest kinderspel. Ik wens het je van harte toe, zo’n fantastische lente als deze waar ik nu volop van geniet.
Benieuwd naar de 7 fouten die iedereen ooit wel eens maakt bij het veranderen van en in je job? Het boekje is ondertussen helemaal klaar. Zie ik jouw feedback langskomen?