Doelen
We schrijven vandaag 29 mei 2017. Maandag, heet, hoogtijd om iets af te werken na 4 dagen kids en een heleboel dingen die blijven liggen. Wat een geweldig idee leek om 8h, heeft om 11h getoond dat het beter kan: buiten werken. De hele buurt werkt in de tuin. Neen, niet zo heel stil. Grasmaaier, bosmaaier, graafmachine, noem maar op. Fijn op iedere dag maar niet vandaag. Want zo ga ik mijn doelen van de komende dagen niet halen.
Primeur
Dit jaar gun ik mezelf een primeur: 4 weken vakantie in de grote vakantie. Spannend. Fijn. Wordt een uitdaging om de zaak te laten blijven lopen terwijl ik geniet… Maar goed, het plan is solide: er wordt vooruitgewerkt. Bij consultatie van mijn agenda is gebleken dat dat werk vorige week al rond moest zijn. Oeps, foutje. Lukte niet want Lander had het moeilijk, Dieter had zijn eindwerk dat ingeleverd moest worden vorige week en een examen dit weekend, Lore had aandacht nodig en ik zat zelf met een vervelend neveneffect van antibiotica dat me een paar dagen in bed heeft gehouden (geen primeur, jammer genoeg).
And then life happens
Als ik eerlijk ben, was het de week daarvoor ook super druk, en de week daarvoor en daarvoor en daarvoor… Wel 20 redenen kan ik je geven waarom het niet lukte, maar deze week wel. Morgen toch al minstens. Planning 95 zou gerust vandaag gemaakt kunnen worden, want goed plannen is cruciaal. And then life happens. Alleen zal dat altijd wel ergens iets zijn, vrees ik. Wie weet wat deze week brengt, vast evenveel als vorige week. Uitzonderlijk kan je het op den duur niet meer noemen. Die steek waarop houdt dus geen steek vrees ik.
Ballenartiest
Hoe komt het dat ik vorig jaar bij mijn carrièreswitch zonder moeite een voltijdse job als consultant combineerde met het uitwerken van de nieuwe zaak, 2 kids en 1 studerende/werkende man, mét fantastische resultaten… terwijl ik nu met moeite iets gedaan krijg de laatste 2 weken, hoewel ik tijdens de schooluren enkel dàt te doen heb? Dan heb je alle tijd van de wereld, dan geraak niet veel verder dan een postje op Facebook en een schuldgevoel omdat je 3 uur later nog steeds niet veel meer hebt dan dat… Als jongleur ben ik er dus sterk op achteruit gegaan vrees ik: met moeite krijg ik 3 ballen de lucht in, vorig jaar met gemak 10.
Thuiswerkdag
Bij het zoeken naar foto’s van vorig jaar voor Facebook post 2 (hey, nog maar 3,5 uur bezig, woehoew!)(mocht je het nog niet doorhebben: ik ben wel een beetje sarcastisch af en toe ?), viel mijn oog op een thuiswerkdag in 2016. Zonovergoten, voeten in het zwembad, pc op de schoot, drankje erbij. Net als nu. Alleen de inhoud is anders. Die dag moet wel productief geweest zijn: ik stuurde iedere keer in de ochtend een checklist van dingen die ik dan zou doen (de realiteit leerde me iedere keer weer dat het minstens 4 dagen zou nemen om alles grondig aan te pakken). In de avond liet ik dan weten wat ik zoal gedaan had. En dat was altijd meer dan ik zelf dacht.
Eigen raad tegen jezelf gebruiken werkt
Vandaag zit ik ook in de tuin te werken, een plonsbad te vullen, met een drankje, pc op de tafel. Met het hierboven gegeven resultaat. Tot ik echt eerlijk ben met mezelf en (opnieuw) de gouden raad die ik mijn klanten meegeef, het fundament van het CEO traject, mijn eigen richting uitgooi: FOCUS! Die mis ik sinds een week of 2. Sinds de 10-daagse van mei is afgerond. Tijd om mezelf weer een paar doelen te stellen. Want dit is niet goed voor mijn ego!! Ik kan zoveel meer. Ik wil zoveel meer. Om daarna te kunnen genieten van mijn weekje off grid voor de zuurstofdagen (rustmoment met een hele groep coaches, zalig om weer bij te tanken). Korte termijndoelen: here I come!
F.O.C.U.S.
Felbegeerde
Ononderbroken
Close-up op het
Uitvoeren van je
Slotdoel.
Tijd om deze oude makker terug van onder het stof des levens te halen en in te zetten. Anders ga ik weer de avonden moeten gebruiken om bij te werken. Hoewel ik net dat stuk niet meer in mijn wenslijst had staan voor 2017. Zou een beetje zuur zijn: mensen aanzetten om CEO te worden van hun carrière en dan zelf het verhaal niet leven. Neen, daar kan ik mezelf niet toe brengen.
Hello, goodbye
Gedaan met redenen waarom ik zielig ben, het niet lukt en “ik heb vakantie nodig”-excuses. Hallo focus. Na een vol uur mezelf bij de hand te hebben genomen én de inschakeling van een partner in crime (mocht de zon of het leven me toch weer van de wijs brengen), staat er al snel een lijst van mogelijke titels voor het eerste webinar, de wekelijkse blogpost en de thema’s voor de FB posts voor de komende 2 weken op de lijst van verwezenlijkingen. Ondanks de buurvrouw die besluit om het gras 3 keer af te doen, mijn nies- en hoestbuien dankzij het gras en de buurman met de haagschaar die wel 10 km haag te doen heeft.
Hallo webinar en 4 dagen rust op verplaatsing volgende week: ik zal er staan, zelfs zonder mijn vrije tijd op te geven deze keer. Beloofd!