Generale repetitie carrièreswitch en mezelf zijn, oh halleluja!
Beurs
Toen ik enkele weken geleden de vraag kreeg of ik mee op de Feel Good beurs wou komen staan op 26 en 27 november in de Nekkerhal, zei ik meteen JA. Past ideaal in mijn plannen vanaf januari. En fijn om samen met enkele andere collega’s van de Pygmalion groep daar de 2 dagen door te brengen. Zo kon ik meteen eens kijken hoe ik het er van af breng. Want laat ons eerlijk zijn, ik ben geen commercieel beest, om maar niet te zeggen dat ik aan de heel andere kant van het spectrum thuishoor.
Strak plan
Het plan leek dan enkele weken terug perfect, de avond ervoor drong de realiteit door. Gedaan met die roze wolk over hoe ik de wereld zou tonen waar ik zo door gebeten ben en hoe we mensen al hebben mogen helpen. Hoe ik ze zou charmeren om zo enkele maanden daarna toch wel een coaching of 5 er uit te kunnen halen. Klinkt nog altijd goed, maar laten we stellen dat het in werkelijkheid toch iets anders is gegaan…
Gebrek aan focus of tijd, zo productief (NOT!)
Vrijdag avond, exact 19h, begon de realiteit te dagen. Door iets klein, onooglijks. Mijn flyers van Pygmalion bleken nog mijn oud gsm nummer te bevatten. Wat zou ik doen, overal doorstrepen en vervangen? In volle paniek – want ja, hoe zouden die mensen me kunnen bereiken als ze interesse hadden om kennis te maken – besluit ik het lot te tarten en nog snel een nieuwe flyer te maken. Maar zoals bij alles in het leven, als je geen focus of tijd hebt, is het heel moeilijk om met iets degelijk op de proppen te komen. Laat staan dat ik wist hoe ik dat nog gedrukt ging krijgen.
De draai rond mijn oren, zo productief (WEL!)
Die kreeg ik door een vast heel lief bedoelde blik van de wederhelft. Op de vraag waar zijn ontwerp nu bleef waar hij al weken geleden iets over beloofd had. En meteen viel de frank: hey, juffie, dit is wel jouw project. Dan maar een truc die ik van hem en Petra geleerd heb: gebruik wat je al hebt. En op minder dan een half uur was een provisoir flyerke geboren dat niet perfect was maar wél al de juiste coördinaten oplijst. Enkel nog afdrukken en uitknippen, ready to roll.
Knikkende knieën
Hoewel ik dacht dat ik alles onder controle had, zonk de moed me na wel 10 minuten op de beurs in de schoenen. Wat was ik toch aan het denken, 2 dagen op een beurs. Dan moet je wel jezelf verkopen!! En mensen overtuigen dat zebij jou moeten zijn!! Wat als ze niet willen luisteren? Komt er nog eens bij dat Paul echt een natuurtalent is en er weinig mensen waren. En hoe ze knikten, die knieën.
Luister eens
Na het eerste half uur riep ik mezelf ter orde: ofwel maak je er iets van, ofwel niet. Dat ik geen standaard verkoopgesprek machtig ben, ging mij niet tegenhouden. Dan maar vertrekken vanuit wat ik wel ken, kan, wil en ben. Laat dat nu net de raad zijn die ik iedereen meegeef. In plaats van te verkopen, probeer ik gewoon mensen te informeren over het concept, te luisteren naar hun verhaal en wat info mee te geven voor thuis. No more focus verkopen, wel focus elkaar ietsie pietsie beter leren kennen. De eerste mensen hadden vast het gevoel dat ik er niets van bakte, die schroom verving ik door te doen waar ik in de eerste plaats voor was gekomen: genieten van de mensen en mijn enthousiasme tonen.
Maximaal
Heb ik er het allergrootste maximum uitgehaald van sales potentieel? Niet eens van ver. Ben ik weer gegroeid in mijn nieuwe rol? JAAAAA! Ik ben op vreemde mensen toegestapt, ik heb hen gesproken over iets wat ik graag doe, en getoond hoe gepassioneerd ik ben over de mogelijkheden om van carrière te veranderen. Ik genoot ook van de andere coaches en de andere standhouders. Toppunt, persoonlijk, voor mij, het feit dat ik mezelf mocht zijn van mezelf, dat ik niet in de standaard valkuil viel van me aan te passen aan de rest. Ik was een echte carrière coach, trots op haar VDAB coachings en vol van carrièreswitch begeleiding.
Roze wolk met gouden randjes
De eerste mini storm heb ik alvast overleefd. Er zullen er nog wel komen, dit was vast maar een voorproefje. Maar wat voor één. Als je dan toch moet vallen in je carrière, val ik liever diep. Dan heb ik meteen ook van de hoogte mogen genieten. Mijn veiligheidslijn is in ieder geval getest en goedgekeurd dit weekend: jezelf zijn is niet alleen een recht, het is ook meteen jouw garantie op succes. Want, euh, ik ben stiekem trots: er heeft al iemand een kennismaking aangevraagd! Terug op een wolkje dus, eentje met gouden randjes, want iemand koos voor mij om wie ik ben!