Kans
Het doel was heel duidelijk: minder uren weg van huis, kinderen regelmatig kunnen ophalen op school, afwisseling in de job, korter bij huis werken, job die meer aansluit bij mijn natuur, regelmatig een week vakantie, … Ik was er helemaal klaar voor. Alleen moest ik nog even wachten tot die kans zich bood. Niet meer of niet minder dan dat. Laat maar komen.
Of ook niet
Verbaast het je dat die kans zich nooit heeft aangeboden? Ik was zo gefocust op mijn wenslijst en overtuigd dat het niet gemakkelijk te vinden zou zijn, dat het ook nooit echt gebeurde. Gelukkig kan ik best wel wat wachten, dus was het niet meteen een probleem als het eerste jaar er zich niets aanbood in die categorie. Dan maar tijdelijk dit in Brussel, dat in Zaventem, … Ik hield mezelf wel bezig ondertussen. Maar die gouden kans maakte maar geen pitstop in mijn straat.
Niet zo heel gek
Ik zou ongetwijfeld nog wel 10 jaar kunnen blijven wachten hebben. Met een zeer grote waarschijnlijkheid op nog steeds op dezelfde plaats. Had mijn lijf en gezin niet aan de alarmbel getrokken. En eigenlijk mijn hoofd ook wel. Geduldig ben ik, onnozel niet (toch niet genoeg om te blijven wachten op iets wat niet komt). Dan maar doen waar ik goed in ben: dingen maken.
Focus switch
Door in mijn hoofd de dingen op een andere manier te ordenen en prioriteiten te stellen, ging er plots een hele wereld open. Klinkt heel erg zweverig. I know. Maar een andere omschrijving heb ik er niet voor. Mijn focus ging van harde feiten naar effecten: met plezier naar huis gaan, spelen met de kinderen, genieten van een ijsje na schooltijd, goed slapen ’s nachts, niet eeuwig schuldig voelen als ik neen zeg, voldoening halen uit mijn werk, … Dat was mijn nieuw doel: werken om te leven.
Tik
De switch kwam er op onze trouw, nu een jaar geleden. Best wel gek: dit was de laatste dag die ik ooit zou verdenken om iets professioneel teweeg te brengen. Ik besloot er van die dag voor te gaan: om voor die 4 juweeltjes te zorgen en alles wat nodig was om ze een heerlijk leven te geven. Alsof ik die toestemming van die handtekening nodig had. Zever in pakjes natuurlijk. Maar wel een klik. Sindsdien zijn we een ander gezin, met dezelfde mensen erin.
Geruste CEO
Een klik die een heleboel dingen in een stroomversnelling heeft gebracht. Voor ik het wist, zei ik vrolijk “Neen, bedankt.” op de toon van “Kan u even het zout doorgeven?” Werden we vaste klant bij de ijscoman aan de schoolpoort. Greep ik kansen die ik zelf gemaakt had op het moment dat het mij paste. Werd ik CEO van mijn leven én mijn carrière en per ongeluk na een paar maanden zelfs voor het eerst een echte ondernemer, een droom die ik nooit had durven bedenken. Van reactieve juffrouw naar proactieve dame. De rust die dat met zich meebracht had ik nooit kunnen vermoeden vroeger. Gerust zijn te weten dat als je er jezelf aan zet, het wel komt. Het doet iets met een mens.
Jij kan het ook
Het leukste? Jij kan het ook. Geloof in jezelf, in je kunnen. Leg je focus op de effecten en ga na welke acties je kan ondernemen om die resultaten te bereiken. Voor je het weet leef je het leven, privé en professioneel, dat je nooit hebt durven dromen. Zo maak je je eigen kansen. En geniet je iedere dag een beetje meer.
Niet gemakkelijk
Het moeilijkste vond ik zelf er in te blijven geloven. Zeker op dagen na zware nachten, na groffe commentaren, wanneer het weer niet lukte om iets te bereiken. Gelukkig had ik daar mijn posse voor. Mijn man, zus, beste vriendin Veerle, de medequeens en opperqueen Petra, … Zij kwamen aandragen met energie wanneer het wat minder ging. Zo kon ik de draad snel weer oppakken. Want sinds ik mijn kansen zelf begon te maken, stond ik nooit nog alleen. Of hoe geloven in jezelf en je focus juist leggen een wereld van verschil kan maken. Een aanrader voor iedereen!
Wil jij ook CEO worden van jouw leven en carrière? Kom er gratis van proeven tijdens de “Van Woessie tot CEO”-week. Meer info vind je hier: www.wordceovanjouwcarriere.be
