Samen groeien

Samen groeien

Groeien: check!

Afgelopen weekend zat ik in Nederland. Geen klassieke opleiding. Wel werken aan mezelf en groeien. 40 kantjes heb ik vol gepend: schema’s, verhalen, opsommingen, quotes, … 16 uur rond succes in balans voor hooggevoelige ondernemers. Ik kwam daar echt thuis. Ik slik nu even, besef ik, met een grote glimlach. Want ik heb net iets gedaan wat ik best wel stevig vind van mezelf. Veel mensen die hooggevoeligheid (HSP) als een hype beschouwen, een zwakte, een modewoord of zelfs larie en apekool. Gelukkig is er wetenschappelijk onderzoek dat het aantoont: wij kunnen iets extra en het is iets heel speciaal ?.

OK

De slik komt er vanuit het besef dat ik mijn intuïtie volg, ondanks mijn angst. Angst om mensen weg te duwen, die het daar niet mee eens zijn. Omdat ik dit weekend grote stappen heb gezet om echt mijn intuïtie te volgen en te doen wat goed voelt. Dus vergeef het me als je me na deze mijn blogposts niet meer zo leuk vindt. Dat is dik ok. Want iedereen heeft er baat bij eerlijk te zijn met zichzelf en de andere mensen. Niet dat ik veel veranderd ben, wel heb ik een aantal bewuste keuzes gemaakt.

Belangrijke observatie

Toen ik daar samen met die +/- 90 mensen zat te luisteren naar Bas en Mirna, viel het me op dat er behoorlijk wat mensen gefrustreerd en boos waren, boos op anderen.

  • Boos op hun werkgever: hoe kan het dat ik geen kansen krijg?
  • Boos op de overheid: hoe willen ze nu dat ik groei als ik zoveel belastingen moet betalen?
  • Boos op hun potentiële klanten: hoe kan ik nu overleven als jij bij mij niet koopt?
  • Boos op zichzelf: waarom kan je niet meer uren werken op een dag?

Want veel van hen waren op zoek naar een instant oplossing voor de moeilijke situatie waar ze zich in bevonden. Een oplossing buiten zichzelf.

Cru

Alleen… Zo werkt de wereld toch niet, dacht ik bij mezelf. Ik geloof heel sterk dat je zelf je leven maakt. Gelukkig zagen Bas en Mirna het ook. Ze stelden het glashelder voor. Hoe jouw leven er vandaag uitziet, komt door jouw beslissingen in het verleden. Dus als je vandaag een slecht betaalde baan hebt, veel te veel moet werken om alles rond te krijgen, geen verantwoordelijkheid krijgt van je baas, dan komt dat omdat je dat ok vindt. Klinkt ongetwijfeld heel erg cru en rauw, en dat is mijn stijl niet. Maar af en toe heeft een mens het weleens nodig om met zijn hoofd tegen de muur te lopen.

Guilty as charged

Ja, ik ook. Al die overuren, het feit dat ik mijn kids niet zag, de grote fysieke crash van 2 jaar terug, de veel lagere dagprijzen dan mijn collega’s, de 60 uren weken, de jobinhoud die mij niet paste, … Omdat ik het zelf ok vond. Omdat ik het tolereerde. Tot ik het niet meer deed. De bal aan het rollen ging. Ik een richting ben ingeslagen die bij mij als mens past. Je hoort me niet zeggen dat dat altijd even gemakkelijk is. Maar ik kan nu naar mezelf in de spiegel kijken en zeggen ‘Ik heb mijn toekomst in handen genomen en het ziet er iedere dag beter uit’.

Gemakkelijk

Op zich zat ik wel goed, zo in mijn gouden kooi. Ik kon gewoon blijven doen wat ik deed zonder te veel te moeten nadenken. Ook al deed het pijn. Zo wist ik tenminste hoeveel ik iedere maand zou verdienen. Was het duidelijk wat er verwacht werd. Had ik de zekerheid wat er volgende week op de kalender stond. Bestond leven vooral uit routine. Was het succescriterium zeer eenduidig: hard werken en aanwezig zijn.

Niet gemakkelijk

Die verandering was niet gemakkelijk. Nu mag ik nadenken over wie ik ben en waar ik voor sta. Leer ik doseren met werk en verder ontdekken wat mij echt ligt en wat minder. Geniet ik van de gesprekken en franken die vallen. Is die onzekerheid een geweldig grote bron van inspiratie en vrijheid. Maak ik iedere dag weer de keuze een betere versie van mijzelf op de wereld te zetten, te genieten van mijn gezin, te geven aan iedereen die ik tegenkom en de wereld weer iets fijner te maken door een dikke glimlach. Dàt is dan weer wel gemakkelijk: dat is wie ik ben.

Versnelling hoger

Hoewel ik al een goeie start gemaakt heb sinds ik begon met JouwJobCoach, gaat het vanaf nu een versnelling hoger. Het 2e kalenderjaar is ondertussen aangebroken. Na een jaar kiezen voor jou, kies ik nu voor ons: jij én ik. Samen gaan we groeien. Die dromen zo scherp mogelijk maken en zo realiteit maken, die juiste dingen op de juiste momenten doen, die eeuwige onrust een halt toeroepen. Echt leven. Jezelf zijn. Dat doe ik niet alleen: ik ga aan de slag met een coach. Want alleen zo ga ik echt geraken waar ik wil zijn: de allerbeste én succesvolle versie van mezelf.

Gevolg

Mijn eerste stap is bij deze gezet. En leidde meteen tot een eerste beslissing: tijd om me echt helemaal te laten zien in wat ik doe. In oktober komt er een eerste echte workshop. De titel is me nog niet ingevallen, wel al de inhoud: hoe jij op gesprek mag komen dankzij je CV en uiteindelijk die job binnenhaalt. In oktober komt er eentje voor particulieren, in november eentje voor freelancers en consultants.

🙂

Ik sluit mijn blogpost af zoals ik hem gestart ben: met een grote glimlach. Dit VOELT goed, in mijn hoofd en in mijn buik. Het gaat ons lukken, allebei, daar ben ik zeker van. Daar heb ik alle vertrouwen in. Alleen zo kan je er ook geraken. Ik geef je graag meer info en alle antwoorden op je vragen per email (caroline *apenstaartje* jouwjobcoach.be), en een boost als je er eentje kan gebruiken: de energie zit extra hoog vandaag ?.