Hoofd versus hart

Hebben we het niet allemaal ooit eens onze richting toegeslingerd gekregen… Gebruik je verstand! Een raad die je af en toe inderdaad geen windeieren legt. Alleen, zoals met alle goede dingen, te gebruiken met mate. Zeker als het gaat over belangrijke keuzes die je maakt in je leven, thuis én op het werk.

Jong geleerd…

… oud gedaan. In mijn geval: jong geleerd, jong gedaan. De ratio zegevierde bij ons thuis. Op zich helemaal prima. Alleen besef ik de laatste jaren meer en meer dat geen van ons 4 een echte rationeel ingestelde persoon was. Toch werd erop gehamerd “verstandig” te zijn. Denk er eens over na, doe wat nodig is. Het heeft me heel veel voordelen opgeleverd. Door de ziekte van mijn beide ouders met bijhorend gebrek aan geld, had ik heel gemakkelijk in de kansarmoede terecht kunnen komen. Wegens geen diploma, geen hooggeplaatste vrienden van vrienden, geen geld om er fatsoenlijk uit te zien. Neen, die gouden raad zorgde ervoor dat ik een prima job scoorde toen ik halsoverkop de schoolbanken inruilde voor een inschrijving als werkzoekende, zo ongeveer een kleine week na de ruil.

Meesterlijk

Ik werd er zo goed in, in dat berekenen en bedenken wat ik nog zou kunnen doen om mijn ambitie waar te maken: een goeie job waar ik iets in kan betekenen. Menig collega verdiende minder en kreeg minder verantwoordelijkheden ondanks hun pakken meer ervaring. Want ik had een plan. Een rationeel plan. En iedere keuze werd berekend. Ik werd meester in het beslissen met enkel en alleen mijn hoofd.

Gat

Mijn hoofd deed overuren, mijn hart onderuren. Praten met elkaar gebeurde niet. Ik grap soms wel eens dat er een gat van wel 30 cm tussen mijn hoofd en mijn lijf zat. Mijn hart en mijn lijf toonden duidelijk dat er iets was, alleen kwam het signaal niet aan. Alleen dat dit mijn bestemming niet was, dat bleef maar heel duidelijk worden. Mijn hoofd werd helemaal gek: wat is er nu in godsnaam over het hoofd gezien?

Dan maar…

De volgende job, de volgende privé bestemming werden gekozen vanuit “wat kan ik?”. Alleen heel jammer als je hoort bij mensen die snel leren en in veel dingen vaardig zijn. Want hoe kies je nu in godsnaam uit een lijst van 100, waarbij alles je wel iets lijkt… Uiteindelijk is het mijn hoofd dat de beslissing genomen dat er iets moest gebeuren. Gedaan met iedere keer opnieuw in twijfel te schieten, in vraag te stellen of dit wel de juiste beslissing was.

Opnieuw leren

Alleen… Mijn hart kende dat niet meer, zeggen wat er belangrijk is. Mijn hoofd kende dat niet meer, luisteren naar wat een ander te vertellen had. Daar stond ik dan “met mijn 2 molekes”. Stap voor stap heb ik moeten leren om te luisteren naar mezelf in plaats van naar de ratio. Ik verving de controlevraag “Kan ik dat?” door een veel belangrijkere vraag.

Wil ik dat?

Het vraagt oefening, jezelf toelaten te kiezen voor wat je zelf wil, sociaal ingeprente denkbeelden achterwegen te laten, zelfs je opvoeding naast je neer te leggen. En dat doe ik graag. Want het levert me iedere dag weer zoveel op.

De cirkel rond

Meteen werd wel duidelijk dat het veel stiller was. Ik vroeg me af of alles wel klopte… Want plots moest ik niet meer vechten. Mensen namen me plots serieus zonder extra credentials of opleidingen. Mijn omgeving stelt veel minder vragen. Alsof het plaatje nu pas klopt. Het eeuwig gejaag en getwijfel maakt iedere dag weer mee plaats voor zijn en van betekenis zijn. En was dat niet ooit mijn ambitie?

Vandaag

Vandaag ben ik trots op waar ik sta, en meer nog op wie ik ben. Dat heeft me dan meer dan 30 jaar gekost. Ik ben blij met mijn little perks, want die maken me wie ik ben. Ja, ik heb kleine kantjes, er zijn verschillende hoeken af, maar ik weet waar ik goed in ben en wat mijn missie is. Mijn hoofd en hart werken samen nu. Ik ben trots op mijn verhoogde intuïtie en volg mijn hart elke dag. Mijn hoofd helpt mee kijken om resultaten te brengen, maar krijgt nooit nog de alleenheerschappij. Sindsdien krijg ik op het werk leuke opdrachten aangeboden, zonder te moeten bedelen of verkopen of tevreden zijn met wat ik eigenlijk niet wou. Ik heb mezelf aanvaard zoals ik ben, en plots vinden opdrachtgevers en klanten mij ook ok. Door echt gewoon mezelf te zijn.

Oefening baart kunst

Gemakkelijk is het niet altijd. Iets wat meer dan 30 jaar scheef zat, trek je niet op een paar maanden recht. Feit is wel dat het kan. Door een andere ingesteldheid. Door een andere mindset. Of noem ik het zoals Bas Van Vught het noemde een andere “heartset”? Het kan dus wel, rust vinden, plezier in wat je doet en wie je bent. Als je aan jezelf wil werken en er in zit met je hart, kan jij dat ook. Op zich is het heel eenvoudig. Al heeft het mij wel jaren gekost om er te geraken, nu ik zie wat er nodig is, is het geen rocket science. Hoe meer je het doet, hoe beter de resultaten ook worden. Tot je genoeg geld verdient met iets wat je graag doet. Mind blowing, beloof ik je. Alleen een kwestie van oefenen en links en rechts een succesje boeken, de rest komt van zelf.

Over aantal weken komt mijn boek uit: “7 fouten die mensen maken bij het veranderen van en in hun job”. Je kan je nu al inschrijven om het te ontvangen. Je zou er me een enorm plezier mee doen: zo komt er wat druk op de ketel en moet ik het wel afronden ?